بررسی و تحلیل زبان عامیانه در مجموعه آثار صادق چوبک
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- author حسن علیا
- adviser مصطفی گرجی علی محمد پشتدار
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1389
abstract
یکی از شخصیت های برجسته ادبیات داستانی معاصر بدون تردید صادق چوبک است. صادق چوبک همچون دهخدا، جمال زاده و هدایت از جمله اولین نویسندگانی است که از زبان عامیانه در آثارش استفاده می نماید. سبک نگارشی که تاثیر به سزایی بر نویسندگان جوان تر نهاد و منجر به پیدایش زبانی ساده و عامیانه، مختص ادبیات نوین فارسی گردید. نگاه اجمالی به مجموعه داستان های کوتاه و بلند وی نشان می دهد مسئله زبان و نوع به کارگیری آن توسط چوبک به گونه ای است که نیاز به تامل فراوان دارد. در این پژوهش عناصر عامیانه ی زبان در داستان های کوتاه و بلند چوبک در سه گروه لغات، ترکیبات و اصطلاحات و همچنین کنایات و ضرب المثل ها مورد بررسی قرار گرفتند و با توجه به داده های به دست آمده می توان اذعان نمود همانا از مشخصه های بارز نثر چوبک به کارگیری زبان عامیانه با توجه به ادبیات بومی و اقلیمی منطقه جنوب از یک طرف و نزدیکی زبانی و محتوایی آثار او به نویسندگان مکتب ناتورالیسم از طرف دیگر می باشد. با بررسی و تحلیل رمان ها و مجموعه داستان های وی می توان به جرئت ادعا نمود که چوبک از جمله نویسندگانی است که به ظرایف و قابلیت های زبانی در آثارش توجه خاصی داشته است و با مهارت هرچه تمام تر ارتباط مناسبی میان محتوا و زبان آثارش برقرار کرده است. چوبک در رمان «تنگسیر» در بخش مربوط به ترکیبات و اصطلاحات با به کار گیری حدود 5 ترکیب و اصطلاح در هر صفحه دارای بیشترین بسامد می باشد. همچنین در بخش مربوط به لغات مجموعه داستان های کوتاه «خیمه شب بازی» و در بخش مربوط به کنایات و ضرب المثل ها مجموعه داستان های کوتاه «انتری که لوطیش مرده بود» بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده اند.
similar resources
بررسی اشارات و تعبیرات عامیانه در آثار داستانی صادق چوبک
نقد ادبی به عنوان یکی از شاخه های مهم ادبیات معاصر، امروزه مورد توجه بسیاری از صاحب نظران و منتقدان ادبی قرار گرفته است. این شاخه از ادبیات بر آن است که متون گوناگون نظم و نثر ادبی را از جنبه های گوناگون مورد بررسی قرار دهد. یکی از این رویکردها بررسی تأثیر فرهنگ بومی و عامه شامل گویش، آداب و رسوم محلی، اصطلاحات و ضرب المثل های بومی و ... در ادب معاصر اعم از شعر و نثر است.
صادق چوبک و نقد آثار وی
صادق چوبک یکی از نویسندگان چیره دست معاصر ایران است که پس از شهریور 1320 با تاسی از صادق هدایت و همچنین تحت تاثیر شیوه های نویسندگان آمریکایی به نوع آوری در ادبیات داستانی ایران دست زد . وی در شمار واقع بین ترین داستان نویسان معاصر ایران است که با نگاه بیطرفانه و بی ترحم به فساد و زشتی ، واقعیت زمانه خود را به نمایش گذاشته و زندگی رقت بار مردم جنوب ایران را توصیف می کند . نویسندگی چوبک را می ...
full textگفتمان طنز در آثار صادق چوبک
طنز نوعی گفتمان است که جهت انتقاد و یا التذاذ مخاطب به کار گرفته میشود. ادبیات معاصر ایران از طنز برای بازتاب دیدگاههای انتقادی استفاده میکند چنانچه داستانپرداز جدّینویسی چون چوبک، زمانی که قلمِ جدّ احساس عجز میکند، از طنز یاری میجوید. واکاوی طنز داستانهای او میتواند در درک گفتمانهای مسلّط داستانهای وی و دورهای از تاریخ ایران، نقش تأثیرگذاری داشته باشد. طنزهای چوبک را از لحاظ درونما...
full textنقد و تحلیل زبان داستان در آثار صادق چوبک
در این نوشته به تحلیل زبان داستانی در آثار صادق چوبک پرداخته شده است. زبان داستان پهنه ی وسیعی است که نویسنده خلاقیت خود را در آن به نمایش می گذارد. به طور کلی «گفتگو» و «توصیف» دو عنصر اصلی این زبان هستند که با استفاده از «واژه ها» داستان را زنده و پویا نشان می دهند: اگر زبان به دقت به کار گرفته شود، وسیله ی صعود سایر عناصر داستان به قله آفرینش یک اثر ادبی می گردد. همچنین شناخت زبان داستان خوا...
تحلیل آثار صادق چوبک بر اساس جامعهشناسی ساختگرا
ساختگرایی یکی از شیوههای نقد ادبی است که به بررسی ساختارهای اجتماعی در آثار ادبی میپردازد. ایدئولوژی، از مهمترین مباحث مورد توجه منتقدان ساختگرا و ازجمله مباحث مهم داستاننویسی عصر صادق چوبک است. چوبک در داستانهای خود به انحاء و روشهای مختلف، ایدئولوژیهای گوناگون حاکم در جامعة وقت، ازجمله ایدئولوژی اجتماعی(مردسالاری، طبقاتی و... )، سیاسی و مذهبی را به چالش میکشاند. در این مقاله، ایدئ...
full textآنیمیسم و پیوند آن با ناتورالیسم در آثار صادق چوبک
زندگی بخشیدن به اشیاء، پدیده های طبیعت، و مفاهیم انتزاعی را آنیمیسم می گویند که از طریق اعطای ویژگی های فیزیکی یا روان شناختی حاصل می شود. بارزترین گونۀ آنیمیسم، انساندیسی است؛ اما مانندگی به حیوان یا گیاه و یا ساختن شکلواره های ترکیبی نیز بخش عمده ای از آنیمیسم را به خود اختصاص می دهند. صادق چوبک (1295- 1377ش) از نویسندگان معاصر ادبیات فارسی است که به این مقوله توجّه شایانی نشان داده است. بررسی...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023